Hoewel dit eigenlijk teveel is voor onze slaperige en vermoeide geest, vond Marise de tegenwoordigheid van geest om een ware reddingsoperatie in touw te zetten: ze sprong de trap af, vloog door de deur naar buiten, versloeg de boosaardige kat en ontzette het ongelukkige vogeltje van haar belager. En met succes, want, hoewel gewond en bloedend, leefde het beestje en hupte het na enig poetswerk weer op een voor het oog levensvatbare manier heen en weer. Hoera. Maar volgende keer graag twee uurtjes later.
Niet dus. De dagen erop bleek dit een terugkerende scène, die te verklaren was door de aanwezigheid van een nestje jonge Vlaamse Gaaien. Deze prachtige vogels leggen ca 5 eieren, broeden ze uit, geven ze eten, maar laten het na om de koters degelijke vlieglessen te geven. Gevolg is dan ook dat de eerste fladderpogingen steevast tot een lijnrecht enkeltje naar de grond leiden; waar minstens elf verschillende buurtkatten met opengesperde bek likkebaardend het vallende maaltje opwachten.
We hebben er dat weekend een sport van gemaakt de vogeltjes tegen de katten te beschermen. Pa en Ma vogel vertrouwden ons eerst ook niet en trakteerden ons op de nodige kruinduiken als we probeerden een van hun kleintjes in veiligheid te brengen, maar al snel hadden ze door dat wij het nog relatief goed met voor hadden - ondanks het mooie barbecueweer.
Resultaat: een ongelukkige gesneuveld, een lichtgewonde naar het vogelasiel, twee vermoedelijk succesvol uitgevlogen, en een benjamin die het vliegen nog wat moet leren - en tot die tijd rondhupt op ons strak afgebakende en hooggelegen dakterras. Waar Pa en Ma vogel hem dagelijks komen voeren!
3 opmerkingen:
Geweldig! Good Job! Maar, was het niet beter geweest om het hele nest te verplaatsen, naar jullie vielige balkon?.. :-)
"veilige".. bedoelde ik
eindelijk vernieuwing op je blog: ik heb weer zooo genoten! Anneke
Een reactie posten