maandag 26 maart 2007
zaterdag 24 maart 2007
Blijdorp: De Giraffe Story
Giraffen zijn geweldigen beesten, maar ze vallen bij mij onder de natuurverschijnselen die ik niet snap. Vier meter hoor, en alsnog een prooidier. Te klein voor de lekkerste blaadjes bovenin de boom (een aap klimt er zo heen) en te lang om fatsoenlijk te kunnen drinken. Tja, om het maar niet te hebben over het kansloze liefdesleven...een van de dieren in het park viel duidelijk als een blok voor het stenen hoofd dat op een zuil troonde en lebberde het dan ook van hartelust af.
zaterdag 17 maart 2007
Op Safari in Rotterdam
Ik had het geluk om voor het werk naar een debatbijeenkomst te mogen in Blijdorp, welbekend als de dierentuin in Rotterdam. Locatie was een zaal in het nieuwe Oceanium. Gezien het mooie weer heb ik een trein eerder genomen (uiteraard tijdens lunchtijd) om wat langzamer door het park heen te kunnen lopen - met camera in de hand. Dan valt het op hoe anders zo'n dierentuin is als je er niet komt op een zomerse zon- of vakantiedag. Heerlijk rustig, hooguit enkele senioren en - dat viel me op - een leger professionele amateur- of beroepsfotografen. Met mijn leuke compactcameraatje stond ik midden tussen het zware artillerie aan fotografiekanonnen. Ik ben eigenlijk wel nieuwschierig hoe het welwillege kanonnenvoer - de fauna poseerde braaf - op de verschillende gevoelige platen zijn vastgelegd. En oja, de debatbijeenkomst was wel aardig...
maandag 12 maart 2007
Drente
Het Woeste Drente
Huisje
Zoals gezegd, het was een geslaagd weekend in Drente, eind januari. Alleen de Landal-bungalow viel wat tegen en leek in de verste verte niet op die van de foto uit de folder. Hij bleek nogal krap om de heupen te zitten, was slecht geïsoleerd en stonk naar rottend veen. Bovendien stond er geen tv in. Volgende keer toch maar Center Parks.
zaterdag 10 maart 2007
Hans en Grietje
Hans en Grietje besloten te gaan wandelen in de uitgestrekte Drentse bossen. Het was er stil....dóódstil. Het enige dat hoorbaar was, was het geluid van een krakend takje dat versplinterd werd onder de poten van een zwarte merel. Al snel begon het zachtjes te regenen en kwam het duister opzetten. Of dat kwam door het voortsnellen van de tijd of het dichte gebladerte van de kale bomen, konden Hans en Grietje niet met zekerheid zeggen. Gelukkig voelden ze zich ondanks de stilte niet alleen, wat misschien kwam doordat ze in gezelschap waren van drie vrienden.
Na een tijdje gelopen te hebben kwamen ze bij een toren. Het was een stalen uitkijktoren voor toeristen, maar vroeger stond op die plek een gammel houten bouwsel waarop boswachters hun uiterste best deden om de bossen zo goed mogelijk tegen immer dreigende bosbranden te beschermen. Helaas is dit oude exemplaar door brand verwoest.
Hans en Grietje besloten met de drie vrienden de toren te beklimmen. Makkelijker gezegd dan gedaan, want ondanks de ongetwijfeld sterke betonnen fundering bleek de lift afwezig en de trappen steil. Bovendien waren de treden smal en gemaakt van doorzichtige roosters. Hierdoor kreeg vooral Grietje het gevoel hoog boven de grond te zweven, wat haar een beetje misselijk maakte. Hans had moeite om met zijn grote voeten niet van de krappe treden af te glijden. Tot overmaat van ramp moest halverwege worden geconstateerd dat verschillende houten planken aan houtmoeheid onderhevig waren en de kans bestond dat deze het gewicht van de kinderen niet zouden kunnen dragen. De alomheersende angst verdween pas toen ze eenmaal boven aangekomen waren en betoverd werden door een prachtig uitzicht over de omliggende wouden. Helaas konden ze niet zover kijken door de regen en grijze luchten die als een nare deken het Drentse landschap en haar bewoners tartten.
Daarom gingen Hans, Grietje en cornuiten maar weer terug naar de auto om naar hun nabij gelegen Landal-bungalow terug te keren. En ze leefden dat weekend nog lang en gelukkig.
Drente: terugreis
De verlichte toren die boven Zwolle uit torent kan toch niet tippen aan het Leidse stadhuis en sommige van onze kerken. En het eten in het Griekse restaurant - Sirtaki - viel me ook wat tegen (toch bedankt voor je tip, Marieke!).
De klassieke Dame Blanche (niet helemaal Grieks) smaakte daarentegen prima - evenals de wijn. Jeroen was Bob - en de auto kende de weg. Het was een geslaagd weekend!
dinsdag 6 maart 2007
Nijmegen II
Nijmegen
Een dagje Nijmegen, hier aan de Waalkade. Deze brug is een van de weinige redenen waarom ik Jeroen's en Paul's keuze voor de civiele techniek zou begrijpen. Het ding schittert als industrieel landschap, een degelijke gietijzeren landmark die je doet terugmijmeren naar de industriële revolutie....toch? Of is het mijn Australië sentiment, de heimwee naar de grote brugbroer over Sydney's Harbour?
Sneeuwalarm!
donderdag 1 maart 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)